0=Informacje
Chinina, chlorochina, amodiachina, pirymetamina, sulfadoksyna, proguanil, meflochina, prymachina, artemezynina i jej pochodne, halofantryna, doksycyklina i klindamycyna to wszystkie leki stosowane samodzielnie lub w różnych kombinacjach w leczeniu lub zapobieganiu malarii.
Halofantryna (sprzedawana pod różnymi nazwami handlowymi, takimi jak Halfan) jest szeroko stosowana w wielu miejscach w leczeniu malarii. Nie jest stosowany w celu zapobiegania malarii ze względu na ryzyko toksyczności i zawodne wchłanianie.
Ostatnio wzdłuż granicy tajsko-myanmarskiej (Birma) zidentyfikowano szczepy malarii oporne na wszystkie znane leki, w tym na artemezyninę i jej pochodne.
Najczęściej zalecanymi lekami zapobiegającymi malarii podczas podróży w rejonach dotkniętych malarią są Malarone (atowakwon/proguanil) lub doksycyklina. Jednak ważne jest, aby zdać sobie sprawę, że różne szczepy malarii występują w różnych częściach świata, a rodzaj przepisanego leku przeciw malarii powinien odpowiadać części świata, którą odwiedzasz. Żaden lek przeciwmalaryczny nie zapewnia 100% ochrony i należy je łączyć z użyciem środków ochrony osobistej, takich jak środki odstraszające owady, długie rękawy, długie spodnie, spanie w miejscu wolnym od komarów lub używanie moskitiery nasączonej środkiem owadobójczym.
Malarone
Malarone to nazwa handlowa atowakwonu i proguanilu. Działa we wszystkich częściach świata. Dawka dla dorosłych to zwykle jedna tabletka dziennie, zaczynając jeden lub dwa dni przed podróżą w obszar, w którym występuje malaria. Dawkę należy kontynuować przez cały pobyt, a następnie przez kolejne 7 dni po opuszczeniu obszaru zawierającego malarię. Dawka dla dziecka jest zwykle przepisywana na podstawie masy ciała. Użytkownicy powinni skonsultować się ze swoim lekarzem. Malarone należy przyjmować z tłustym posiłkiem lub odrobiną mleka, aby był odpowiednio wchłaniany.
Malarone jest zwykle wyborem na krótkie wycieczki do obszarów zawierających malarię, ponieważ zwykle powoduje znacznie mniej skutków ubocznych niż inne leki na malarię. Niewiele osób może odczuwać skutki uboczne, takie jak kaszel, ból głowy, utrata apetytu, owrzodzenia jamy ustnej, nudności, ból brzucha, biegunka, wymioty, osłabienie i zawroty głowy.
Doksycyklina
Doksycyklina to antybiotyk, który zapobiega rozwojowi pasożytów we krwi wywołujących malarię.
Aby zapobiec malarii, zalecana dawka doksycykliny to 1 do 2 dni przed podróżą do obszaru, w którym występuje malaria, codziennie podczas pobytu w tym obszarze i codziennie przez 4 tygodnie po opuszczeniu obszaru. Tabletki najlepiej przyjmować z jedzeniem. Doksycyklina jest często tańsza niż Malarone iz tego powodu może być przepisana na długie podróże po obszarze endemicznym malarii.
Działania niepożądane doksycykliny mogą obejmować: anoreksję, nudności, biegunkę, pleśniawki, ból języka (zapalenie języka), bóle głowy, niewyraźne widzenie lub szum w uszach. Skutek uboczny rumienia (oparzenia słoneczne) spowodowany nadwrażliwością na światło słoneczne jest szczególnie ważny dla osób zamierzających długotrwale stosować profilaktykę malarii.
