Wyspa Bouveta, najbardziej odległa wyspa na ziemi, to niezamieszkana wyspa wulkaniczna na południowym Oceanie Atlantyckim, w połowie drogi między RPA a Antarktydą. Jest pokryta lodowcami i najłatwiej jest do niej dotrzeć statkiem, a następnie helikopterem. Nie ma portu morskiego ani lotnisk.
Wyspa została odkryta w 1739 roku przez francuskiego oficera marynarki Jean-Baptiste Charlesa Bouvet de Lozier, od którego imienia pochodzi nazwa wyspy. W 1825 r. wyspa znalazła się pod kontrolą brytyjską. Później, w 1928 r. wyspa została przekazana administracji norweskiej, pod którą pozostaje do dziś. To terytorium Norwegii jest administrowane przez Ministerstwo Sprawiedliwości i policję w Oslo.
W 1971 roku wyspa i otaczające ją wody zostały uznane za rezerwat przyrody. Dziś wyspa jest wykorzystywana do badań dzikiej przyrody i nadzoru meteorologicznego. Pingwiny i foki to gatunki badane na wyspie.
Nie ma chorób do zgłaszania, ani szczepień wymaganych na tej bezludnej wyspie.
Wyspa Bouveta