Rozprzestrzenianie się gruźlicy bez lekarstwa w RPA

Ostatnie raporty ujawniły, że ekstremalna oporność na leki przeciwgruźlicze (XDR-TB) staje się poważnym problemem zdrowia publicznego w Afryce Południowej. Te szczepy gruźlicy zazwyczaj nie reagują na wszystkie stosowane obecnie leki przeciwgruźlicze. Oznacza to, że u osoby z tym szczepem nie można już wyleczyć choroby.

Ze względu na brak łóżek szpitalnych dla chorych na gruźlicę (TB), osoby, które nie przeszły leczenia z powodu lekoopornych szczepów gruźlicy, są wypisywane z powrotem do społeczności, gdy są jeszcze zakażone. W rezultacie te wysoce odporne szczepy mogą rozprzestrzeniać się w społeczności.

Chociaż większość z tych pacjentów w końcu umiera, mogą oni żyć i pozostawać zakaźni nawet przez 18 miesięcy lub dłużej, a zdarzają się przypadki, w których szczep odporny na leki został przekazany wcześniej niezakażonym członkom bliskiej rodziny.

Przeciętny podróżny jest narażony na niewielkie ryzyko zakażenia gruźlicą podczas podróży, ponieważ zakażenie wymaga zwykle długotrwałego przebywania w środowisku, w którym przebywa osoba z aktywną gruźlicą. Podróżni mogą jednak zmniejszyć swoje ryzyko narażenia na gruźlicę, unikając sytuacji, w których istnieje prawdopodobieństwo przeniesienia gruźlicy, np. odwiedzanie krewnych w słabo wentylowanych pomieszczeniach z bliskim kontaktem z osobami kaszlącymi i chorymi na czynną gruźlicę.

Prosimy o śledzenie i polubienie nas: