Ostatnie doniesienia ujawniły, że skrajna oporność na leki przeciwgruźlicze (XDR-TB) staje się poważnym problemem zdrowia publicznego w Republice Południowej Afryki. Te szczepy gruźlicy zazwyczaj nie reagują na wszystkie obecnie stosowane leki przeciwgruźlicze. Oznacza to, że nie można już wyleczyć choroby u osoby z tym szczepem.
Ze względu na brak łóżek szpitalnych dla pacjentów z gruźlicą (TB), osoby, które nie przeszły leczenia z powodu lekoopornych szczepów gruźlicy, są wypisywane z powrotem do społeczności, gdy nadal są zakaźne. W rezultacie te wysoce oporne szczepy mogą rozprzestrzeniać się w społeczności.
Chociaż większość z tych pacjentów ostatecznie umiera, mogą oni żyć i pozostawać zaraźliwi przez okres do 18 miesięcy lub dłużej, a istnieją przypadki, w których szczep oporny na leki został przeniesiony na wcześniej niezakażonych bliskich członków rodziny.
Przeciętny podróżny jest narażony na niskie ryzyko zarażenia się gruźlicą podczas podróży, ponieważ zarażenie się wymaga zwykle długotrwałego przebywania w środowisku, w którym znajduje się osoba z aktywną gruźlicą. Podróżni mogą jednak zmniejszyć ryzyko narażenia na gruźlicę, unikając sytuacji, w których może dojść do przeniesienia gruźlicy, np. odwiedzając krewnych w słabo wentylowanych pomieszczeniach z bliskim kontaktem z osobami kaszlącymi i chorymi na aktywną gruźlicę.
English 
Español 
Français 
Italiano 
Deutsch 
Magyar 
Română 
العربية 
Polski 
Português 
Nederlands 
Svenska 
Suomi 
Norsk bokmål 
Dansk