Over Miltvuurvaccin
In 1935 werd een verzwakt levend diervaccin (Sterne’s Vaccine) ontwikkeld dat nog steeds wordt gebruikt en derivaten van deze stam zijn goed voor bijna alle veterinaire miltvuurvaccins die tegenwoordig in de wereld worden gebruikt.
Voor menselijk gebruik zijn drie vaccins beschikbaar: acellulaire (VS, VK) en levende sporen (Rusland) vaccins.
Het Russische vaccin is een levende, verzwakte, niet-ingekapselde spore, die ofwel door littekenvorming of subcutaan wordt toegediend. Er wordt beweerd dat het redelijk goed wordt verdragen en in klinische veldproeven enige mate van beschermende werkzaamheid vertoonde tegen huidmiltvuur. De werkzaamheid van het levende Russische vaccin was naar verluidt groter dan die van de gedode Britse of Amerikaanse miltvuurvaccins (respectievelijk AVP en AVA). Tegenwoordig gebruiken zowel Rusland als China levende verzwakte stammen voor hun menselijke vaccins. Deze vaccins kunnen worden toegediend door middel van aerosol, littekenvorming of subcutane injectie. Er is ook een Georgisch/Russisch levend miltvuursporenvaccin (soa genaamd) beschikbaar.
Het Britse vaccin, soms Anthrax Vaccine Precipitated (AVP) genoemd, kwam in 1954 beschikbaar voor menselijk gebruik. Het is een celvrij vaccin in tegenstelling tot het levende-cel Pasteur-achtige vaccin dat eerder voor veterinaire doeleinden werd gebruikt. Het wordt nu vervaardigd door Porton Biopharma Ltd, een bedrijf dat eigendom is van het Britse ministerie van Volksgezondheid. Het werkzame bestanddeel is een steriel filtraat van een met aluin neergeslagen miltvuurantigeen van de Sterne-stam in een oplossing voor injectie.
Het Amerikaanse vaccin heet Anthrax Vaccine Adsorbed (AVA) of BioTharax. Dit vaccin wordt geproduceerd uit kweekfiltraten van een avirulente, niet-ingekapselde mutant van de B. anthracis Vollum. Er zijn geen levende organismen aanwezig in dit vaccin, wat resulteert in beschermende immuniteit na 3 tot 6 doses. AVA is het enige door de FDA goedgekeurde humane miltvuurvaccin in de Verenigde Staten en wordt geproduceerd door Emergent BioSolutions. Toen er tal van substantiële uitdagingen waren met betrekking tot het vaccin en de veiligheid ervan, heeft de FDA, na uitgebreid wetenschappelijk bewijs te hebben bestudeerd, in 2005 vastgesteld dat AVA veilig en effectief is zoals goedgekeurd voor de preventie van miltvuur, ongeacht de blootstellingsroute. BioThrax is alleen beschikbaar voor mensen van 18 tot 65 jaar met een verhoogd risico op blootstelling aan miltvuur. Andere soorten miltvuurvaccins worden ontwikkeld in Israël en Zuid-Korea, en misschien ook in andere landen.
Planning
Brits AVP-vaccin:
Het vaccin wordt toegediend via een intramusculaire injectie en de primaire kuur van vier enkelvoudige injecties (3 injecties met een tussenpoos van 3 weken, gevolgd door een dosis van 6 maanden) wordt gevolgd door een enkelvoudige boosterdosis die eenmaal per jaar wordt gegeven.
Amerikaans AVA-vaccin (BioThrax):
Vijf doses, over een periode van 18 maanden, met daarna elk jaar een boosterdosis voor degenen die een verhoogd risico op blootstelling blijven lopen, aangezien de duur van de immuniteit niet goed bekend is. Het wordt ook gegeven, in combinatie met antibiotica, als een primaire reeks van drie doses na blootstelling. Hoewel het vaccin effectief is in de bescherming tegen miltvuur, voorkomt het niet alle gevallen. Eén onderzoek toonde aan dat het miltvuurvaccin ongeveer 9 van de 10 mensen beschermt die vóór blootstelling aan de bacteriën zijn gevaccineerd.
Bijwerkingen
Deze vaccins worden over het algemeen goed verdragen en eventuele bijwerkingen zijn meestal mild en duren slechts enkele dagen. Reacties op de injectieplaats zijn onder meer roodheid, zwelling, pijn of gevoeligheid, een knobbel of blauwe plek, jeuk, spierpijn of tijdelijke bewegingsbeperking in de arm waar de injectie werd gegeven, hoofdpijn en vermoeidheid.
