In de wereld van vandaag zijn veiligheid en beveiliging cruciale onderdelen van ons dagelijks leven, en we moeten onze verantwoordelijkheid nemen voor onze eigen bescherming. Of we nu reizen, deelnemen aan openbare evenementen of gewoon ons gewone leven leiden, door ons bewust te zijn van potentiële risico's en de nodige stappen te ondernemen, kunnen we veilig blijven. Daarom zijn we blij dat we Kim Marsh, eigenaar van Marsh LLC, kunnen spreken over hoe we onszelf en onze gemeenschap beter kunnen beschermen.

Kim Marsh heeft haar carrière gewijd aan de veiligheids- en beveiligingsindustrie, met meer dan 40 jaar ervaring in het veld. Zij is de eigenaar van Marsh, LLC, werkzaam in beveiligingsadvies. In deze rol werkt ze nauw samen met klanten, verkopers en integratoren om uitgebreide programma's en oplossingen voor actieve bedreigingen te bieden.

1. Beschrijf uw reis in de veiligheids- en beveiligingsindustrie tot nu toe. Wanneer bent u begonnen?
   • Ik begon in de beveiligingsbranche in 1978, gewoon een tijdelijke tienerbaan voordat ik ging studeren. Ik begon bij een klein familie-alarmbedrijf dat installaties deed, en ik zat in de meldkamer. Ik heb alarmen bewaakt, alarmen verstuurd, contracten en debiteuren beheerd, crediteuren beheerd, systemen ontworpen en verkocht, projectbeheer geleerd, onderdelen besteld, ik heb het allemaal gedaan. Grappig, ik heb alarmsystemen geïnstalleerd in paardenstallen en ik ben gevraagd om te voorkomen dat wilde dikhoornschapen de staatsgrenzen van Nevada oversteken naar naburige staten. Ik heb kunnen werken met klanten in Polen, Schotland, Australië - allemaal met hetzelfde telefoontje om projecten te coördineren. Met meer dan 40 jaar in de elektronische beveiligingsindustrie, werd ik werkloos tijdens COVID. Ik ben erg blij dat ik nu meer aan de fysieke beveiligingskant van de industrie werk en tactisch getrainde hulpverleners ondersteun. Ik leer nog steeds de fysieke kant van het vak, maar ik kan mijn partners ondersteunen met inzichten over de elektronische kant en het is een win-win voor ons allemaal.
     
2. Kunt u een voorbeeld geven van een moment waarop u te maken kreeg met een veiligheids- of beveiligingscrisis en hoe hebt u die verzacht?
   • Eerlijk gezegd heb ik veel geluk gehad en geen problemen gehad die ik persoonlijk moest oplossen. Ik heb een "ingenieursgeest" en bekijk situaties nadat ze zich hebben voorgedaan om te zien wat er anders gedaan had kunnen worden om het resultaat te veranderen. Ik ben geen expert in tactische reacties of fysieke beveiliging. Ik bekijk de dingen een beetje anders dan deze mensen. Ik heb geleerd van vele scherpzinnige fysieke veiligheidsmensen om te begrijpen waar zij vandaan komen met hun training en perspectieven, en dan breng ik mijn "gewone mensen"-gedachten in om onze trainingsprogramma's en gesprekken beter aan te scherpen. Ik wil "veiligheid" tot een comfortabeler concept maken voor het grote publiek, zodat het deelneemt en eigenaar wordt van zijn eigen veiligheid.
     
3. Wapengeweld is een van de grootste hedendaagse problemen. Wat zal uw aanpak zijn om het aan te pakken?
   • Ik denk dat we moeten beginnen met preventie. We moeten een veiligheidsprobleem kunnen melden en weten dat het wordt aangepakt door de mensen die het verschil kunnen maken, en dat er verantwoording wordt afgelegd. Ik werk met een bedrijf waarvan de software een melding opneemt en doorverwijst naar de entiteit of instantie (intern - HR, management, juridisch, enz. / extern - sociale diensten, religieuze ondersteuning, wetshandhaving, enz. Het omvat ook een "track record", zodat niemand in het "dorp" van belanghebbende partijen een volledig beeld heeft van de persoon in kwestie. Kijk naar de schietpartij bij Marjory Stoneman Douglass - zoveel interacties met diensten voor geestelijke gezondheidszorg en anderen, maar niemand wist van de andere interacties. Er zou een andere beslissing zijn genomen over hoe de schutter aan te pakken als meer mensen een volledig beeld van hem hadden.
   • Samen met preventie en rapportage geloof ik in het veranderen van de cultuur - iedere dag nemen mensen meer verantwoordelijkheid voor hun eigen veiligheid en veiligheidsbewustzijn. Ja, dit kan opleiding en coaching vereisen, maar zodra de gewone man herkent wat een bedreiging is, kan hij actie ondernemen door de bezorgdheid te melden of als mentor op te treden om alle mensen mee te krijgen op het gebied van veiligheid en beveiliging.  
   • Natuurlijk zal er altijd een getraind reactieteam nodig zijn - het personeel ter plaatse is de echte eerste respons in een situatie van actieve dreiging. Als deze hulpverleners aan de opleidings- en certificeringsvereisten voldoen, hebben ze in plaats van een wapen bij zich te dragen, een veilige manier nodig om die wapens (dodelijk of niet-dodelijk) op te bergen. Dit is waar Grav IT's product, het A.S.R.S.- Active Shooter Response System om de hoek komt kijken. Het zelfverdedigingsmiddel wordt opgeslagen in de streng beveiligde kluis met dubbele authenticatie (prox en vingerafdruk). Bij toegang tot de kluis wordt automatisch een melding gestuurd naar de geregistreerde hulpverleners. Iedereen die toegang heeft tot de kluizen heeft getraind met de politie en is bekend bij de hulpverleners. Het is een teamplan, gebaseerd op NFPA3000, de standaard voor reacties op actieve schoten en vijandige gebeurtenissen, voor het eerst uitgebracht in 2018 door de NFPA met updates. 
   • Dan is het zinvol om de andere elektronische technologie in te zetten - toegangscontrole zal worden gebruikt "zoals ontworpen" in plaats van dat functies worden uitgeschakeld omdat ze hinderlijk zijn (of niet worden omzeild met stenen om deuren te stutten voor het gemak). Videosystemen kunnen worden gebruikt met hun nieuwste technologie in plaats van als forensisch instrument.
   • Uiteraard moet deze methode passen in de veiligheids- en beveiligingscultuur van de instelling waar zij wordt toegepast. Er moet buy-in zijn van de top tot in de rangen. Als er geen betrokkenheid is, wordt veiligheid ongemakkelijk en verandert de status quo niet.

4. Welke rol speelt technologie in uw veiligheidsplan?
   • Technologie komt na het creëren van de veiligheids- en beveiligingscultuur. Zoals hierboven vermeld, als niemand het veiligheidsbeleid gaat volgen, dan wordt de technologie lastig met "valse alarmen" (die niet echt vals zijn, toch?) en wordt de technologie niet meer ten volle benut. Als de veiligheidscultuur ook inhoudt dat wordt uitgelegd "waarom" een deur niet kan worden opengestoken, enz. en de mensen de protocollen volgen, is de technologie een integraal onderdeel van het plan. 
     
5. Wanneer u reist, wat staat er op uw checklist met betrekking tot uw veiligheid en beveiliging?
   • Als ik reis, wil ik me op mijn gemak voelen in de omgeving waar ik heen ga. Als vrouw probeer ik ervoor te zorgen dat ik de routes ken en probeer ik rekening te houden met de gebieden waarheen die route me kan leiden en dienovereenkomstig te plannen. Ik vermijd het dragen van veel sieraden en beveilig mijn geld en creditcards. En ik hou mijn tas dicht bij me. Ik drink niet, en ik neem bewust geen drankjes aan van vreemden. Als ik naar mijn huurauto ga, heb ik altijd mijn sleutels bij de hand in plaats van in mijn tas te graven (ik heb een karabijnhaak bij me om ze in mijn tas vast te klemmen, zodat ik ze gemakkelijk kan terugvinden! En ik check vaak in.
     
6. Ik geloof dat we leven in de tijd van Informatie Overload. Hoe blijf je op de hoogte van de meest recente informatie?
   • Dat is een goede vraag en je hebt gelijk, zoveel informatie! Ik doe mijn best om bij te blijven, maar ik weet ook dat ik afstand moet nemen van technologie en nieuwsovervloed. Ik probeer me in het weekend af te sluiten, inclusief het beperken van sociale media. Ik ben selectief in de bronnen waar ik mijn updates en technisch nieuws vandaan haal, ik zoek gegevens bij mijn vertrouwde bronnen en vermijd hype en ophef van onbetrouwbare bronnen. Ik weet dat ik onderzoek moet doen voordat ik producten en diensten deel met mijn netwerk. Het gaat niet alleen om mijn reputatie, maar ook om die van mijn bedrijf!
     
7. Wat zijn uw gedachten over de rol van organisaties/werkplekken om hun zorgplicht jegens hun werknemers te handhaven?
   • De zorgplicht moet in aanmerking worden genomen bij elke faciliteit, openbaar en privé. Zoals u weet, is het de verantwoordelijkheid van organisaties (en mensen) om alle "redelijke maatregelen te nemen die nodig zijn om activiteiten te voorkomen die zouden kunnen leiden tot schade aan andere personen en/of hun eigendommen". We zagen onlangs een eerste rechtszaak van $27B aangespannen door de overlevenden van de schietpartij in Uvalde tegen het schooldistrict, wetshandhaving en anderen. Ik denk dat organisaties en werkplekken hun oren hierover moeten spitsen en hun veiligheids- en beveiligingsplannen onder de loep moeten nemen - ik weet niet hoe lang verzekeringsmaatschappijen een halfslachtig beveiligingsplan zullen accepteren dat op de plank wordt gelegd en nooit meer wordt bekeken. Veiligheidsmanagers zullen training moeten geven (en niet alleen de originele FBI-video Run, Hide, Fight laten zien) om werknemers een veiligheids- en beveiligingscultuur bij te brengen. 
     
8. Ik ben tegengekomen #NeverLetItHappenHere in uw sociale media berichten. Kunt u dat toelichten?
   • #NeverLetItHappenHere is mijn kreet...- Ik geloof dat jij, ik en alle gewone mensen het initiatief en de verantwoordelijkheid moeten nemen om ons bewust te zijn van onze omgeving, van andere mensen, en bereid om een zorg te melden. Elk interview na een schietincident hoor je iemand zeggen: "Ik had nooit gedacht dat het hier zou gebeuren." Elk van de schietincidenten had een soort "rode vlag" indicator voordat het incident plaatsvond. Als we onze veiligheid en beveiliging in eigen hand nemen, onze zorgen melden en erop vertrouwen dat er actie wordt ondernomen als we dat doen, kunnen we het verhaal veranderen. En we moeten trainen volgens onze capaciteiten. Niet iedereen zal tactisch getraind zijn en in staat om iemand van het leven te beroven. Maar we kunnen en moeten allemaal "strategisch" getraind zijn - weten hoe we ons moeten verstoppen (niet onder een bureau!), weten hoe we moeten vluchten (en waar!), weten hoe we moeten vechten. En heel belangrijk, neem een reanimatieles, weet hoe je een AED moet gebruiken (en waar die zich bevindt!), en leer het bloeden te stoppen. Deze vaardigheden helpen u niet alleen op uw werkplek, maar ook in uw leven buiten het werk. Ik geloof dat deze vaardigheden levens redden en het verschil maken.
     
     

Kim, het was een fascinerende sessie. Bedankt voor de verbinding.

Kim is vereerd om te worden opgenomen in de Active Shooter Prevention Program (ASPP)en creëert de gouden standaard van bedreigingsprogramma's voor de veiligheids- en beveiligingsplannen van onze klanten.

Kim heeft een passie voor het redden van levens en zet zich in voor onderwijs, samenwerking en doorverwijzing om instellingen te helpen zich voor te bereiden op en te reageren op kritieke incidenten. Haar uitgebreide achtergrond in elektronische beveiliging en haar toewijding aan haar klanten maken haar tot een betrouwbare partner in de industrie.