Zowel het eigen risico als het eigen risico zijn in de eerste plaats bedoeld om de verzekeringsmaatschappij te beschermen tegen frequente of ongegronde claims. Mensen worden over het algemeen onverantwoordelijker nadat ze een verzekeringspolis hebben gekocht, omdat ze weten dat ze bij een ongeluk een vergoeding van de verzekeringsmaatschappij zullen krijgen. Om dit soort gedrag te voorkomen, wordt vaak een eigen risico gebruikt.

Het belangrijkste verschil is als volgt:

- Een eigen risico is een bedrag dat een verzekeringnemer moet betalen voordat de verzekeraar enige aansprakelijkheid aanvaardt (tot het totale verzekerde bedrag).

- Een eigen risico is een bedrag dat door de verzekeraar wordt ingehouden op het schadebedrag dat aan de polishouder wordt uitgekeerd.

Laten we bijvoorbeeld aannemen dat een polis een verzekerd bedrag heeft van $1000 en een overtollig van $100. Als het verlies voor de polishouder $500 is, dan betaalt de verzekeraar 500 - 100 = $400. Als het verlies voor de polishouder $1500 is, dan betaalt de verzekeraar $1000 (aangezien dit het maximale bedrag is dat de verzekeraar kan betalen).

Laten we nu hetzelfde scenario bekijken, maar aannemen dat een aftrekbaar van $100. In deze situatie, als het verlies voor de polishouder $500 is, dan zal de verzekeraar 500 - 100 = $400 betalen. Als het verlies voor de polishouder $1500 is, dan betaalt de verzekeraar 1000 - 100 = $900 (d.w.z. verzekerd bedrag minus eigen risico).

De methode om de verzekeraar om een vergoeding of bescherming te vragen in het geval van een verlies of schade staat bekend als het claimproces. De verzekeraar op de hoogte brengen van het verlies of de schade, bewijs van het verlies leveren, wachten tot de verzekeraar de claim onderzoekt en geld of bescherming krijgen als de claim wordt toegekend, zijn allemaal stappen in het claimproces. Afhankelijk van het type polis en de complexiteit van de claim, kan de duur van het claimproces variëren. Het is altijd het beste om een claim zo snel mogelijk na het verlies in te dienen.