Anaplasmose

Hoe kom je Anaplasmose?

Anaplasmose wordt op de mens overgedragen door de beet van teken die besmet zijn met de bacterie Anaplasma phagocytophilium. De zwartpootteek en de westerse zwartpootteek zijn de meest voorkomende dragers van de bacterie en kunnen ook de bacterie voor de ziekte van Lyme en Babesiois dragen. De meeste infecties worden veroorzaakt door teken in de (vroege) levensfase van de nimf.

Omdat de bacterie in het bloed circuleert, kan overdracht ook plaatsvinden via bloedtransfusies, orgaantransplantaties en perinataal op een baby vóór de geboorte.

Gevoeligheid en weerstand

Alle personen zijn vatbaar, maar er zijn ernstigere gevallen gemeld bij mensen met een gecompromitteerd immuunsysteem.

Wat zijn de symptomen?

De tekenbeet is pijnloos en de geïnfecteerde persoon weet misschien niet dat hij is gebeten. De symptomen van Anaplasmosis zijn onder meer: koorts, hoofdpijn, spierpijn/-pijn, vermoeidheid, koude rillingen, misselijkheid/buikpijn, hoesten en verwardheid. De meeste geïnfecteerde personen ontwikkelen niet alle symptomen. Bij veel geïnfecteerde personen zijn de symptomen erg mild en kunnen ze onopgemerkt blijven. De ontwikkeling van huiduitslag kan optreden, maar huiduitslag is een zeldzaam symptoom van anaplasmose en kan in plaats daarvan erop wijzen dat de patiënt gelijktijdig is geïnfecteerd met de ziekte van Lyme of een andere ziekte die wordt overgedragen door een teek. De symptomen van Anaplasmose kunnen vergelijkbaar zijn met de symptomen van Ehrlichiose en Rocky Mountain Spotted Fever.

In ernstige gevallen kunnen geïnfecteerde personen ademhalingsproblemen, bloedingen en nier- en/of neurologische problemen krijgen. Anaplasmose kan dodelijk zijn als de juiste behandeling niet wordt gegeven (dodelijk in minder dan 1% van de gevallen).

Preventieve maatregelen

Vermijd direct contact met teken, vooral in de warme zomermaanden wanneer teken het meest actief zijn. Vermijd beboste en bossige gebieden met hoog gras. Gebruik insectenwerend middel dat 20 procent of meer DEET bevat. Draag beschermende kleding om de blootgestelde huid te bedekken. Na mogelijke blootstelling in de buitenlucht, zo snel mogelijk een bad nemen en de huid over het hele lichaamsoppervlak zorgvuldig controleren. Verwijder eventuele teken direct, aangezien de kans op overdracht van de bacteriën van de teek groter wordt naarmate de teek langer vastzit.

Behandeling

De patiënt moet medische hulp inroepen als hij vermoedt dat hij in contact is geweest met een teek of als er symptomen optreden die mogelijk te wijten zijn aan anaplasmose. Vroegtijdige behandeling verbetert de hersteltijd. Minder ernstige gevallen zullen goed herstellen met medicatie; meer ernstige gevallen kunnen intraveneuze antibiotica en ziekenhuiszorg vereisen.

Doxycycline is het aanbevolen antibioticum voor de behandeling van anaplasmose en zou de eerste behandeling moeten zijn voor patiënten van elke leeftijd. Zodra de koorts van de patiënt afneemt en de symptomen zijn verdwenen, moet de behandeling minimaal 3 dagen worden voortgezet. Over het algemeen duurt de behandeling 1-2 weken, hoewel milde symptomen nog weken kunnen aanhouden nadat de behandeling is beëindigd.

Medicatie

• antibiotica

Waar komt het vaak voor?

Anaplasmose wordt verspreid door teken die de Anaplasma phagocytophilium-bacterie dragen, daarom kan de ziekte overal worden gevonden waar geïnfecteerde teken zijn. Anaplasma phagocytophilium wordt wereldwijd aangetroffen, maar niet alle landen vereisen dat Anaplasmose-infecties aan de gezondheidsautoriteiten worden gemeld. De wereldwijde verspreiding van menselijke infecties is dus niet duidelijk bekend.

In de VS, waar anaplasmose een meldingsplichtige ziekte is, rapporteren de staten New York, Connecticut, New Jersey, Rhone Island, Minnesota, Wisconsin en Californië de overgrote meerderheid van de jaarlijkse gevallen. Hoewel anaplasmose op elk moment van het jaar kan voorkomen, wordt het in de VS het meest gemeld in de zomermaanden, omdat dit samenvalt met het nimfenstadium van de teek.