Marburg hemorragische koorts (Marburg Koorts)
Wat is Marburg hemorragische koorts (Marburg Koorts)
Marburg hemorragische koorts wordt veroorzaakt door een virus uit dezelfde familie van virussen als het ebola hemorragische koortsvirus. Het veroorzaakt een ernstige ziekte met een sterftecijfer tot 80 procent. De ziekte begint meestal met een klein aantal gevallen, maar kan zich verspreiden naar een groter aantal mensen door direct contact met iemand die al besmet is. Hoewel het reservoir in de natuur voor dit virus onbekend is, wordt vermoed dat verschillende soorten fruitvleermuizen die in grotten leven, dit virus kunnen herbergen. Het kan ook andere dieren infecteren, zoals apen.
Het risico op infectie is het grootst wanneer de zieke patiënt moet braken of bloeden, aangezien deze symptomen geïnfecteerde afscheidingen produceren.
Hoe kom je Marburg hemorragische koorts (Marburg Koorts)?
De eerste infectie kan het gevolg zijn van een bezoek aan een grot waar geïnfecteerde vleermuizen leven of door contact met geïnfecteerde dode apen. De exacte manier waarop het virus in eerste instantie de mens infecteert, is niet duidelijk. Het grootste risico op verspreiding van de ziekte is echter nauw persoonlijk contact (zonder persoonlijke beschermingsmiddelen) met lichaamsvloeistoffen tijdens de zorg voor een geïnfecteerde persoon.
Gevoeligheid en weerstand
Alle mensen zijn vatbaar voor infectie met dit virus.
Wat zijn de symptomen?
Symptomen zijn vergelijkbaar met die van ebola, d.w.z. plotseling optreden van koorts, zwakte, hoofdpijn en spierpijn. Een zere keel gevolgd door braken, diarree, huiduitslag en vervolgens bloedingen op verschillende plaatsen komt voor bij ernstige en dodelijke vormen van de ziekte. Bloeden leidt tot leverbeschadiging, symptomen van het centrale zenuwstelsel en uiteindelijk tot shock en falen van veel inwendige organen.
Preventieve maatregelen
Preventie bestaat uit het vermijden van contact met vleermuizen of dode primaten. Zorgen voor zieke mensen zonder beschermende uitrusting of het voorbereiden van lijken voor de begrafenis van patiënten waarvan wordt vermoed dat ze Marburg hebben, moet worden vermeden. Hoewel het risico voor de algemene reiziger erg laag is, lopen personen die zich bezighouden met dieronderzoek of gezondheidswerkers die zorg verlenen aan patiënten een verhoogd risico in gebieden waar het Marburg-virus voorkomt.
Behandeling
Er is geen andere specifieke behandeling voor deze ziekte dan algemene ondersteunende maatregelen totdat de patiënt herstelt.
Waar komt het vaak voor?
Uitbraken van deze ziekte hebben plaatsgevonden in Angola, Kenia, Zimbabwe, de Democratische Republiek Congo en Oeganda.
