Oropouche Koorts
Wat is Oropouche Koorts
Oropouchekoorts is een infectieziekte die wordt veroorzaakt door het Oropouche-virus. Het virus komt veel voor in Midden- en Zuid-Amerika en veroorzaakt grote en explosieve ziekte-uitbraken. Het virus werd voor het eerst geïsoleerd in 1955 en sindsdien zijn er meer dan 30 grote uitbraken geweest, met meer dan een half miljoen gerapporteerde gevallen. De ziekte heeft vergelijkbare symptomen als andere veel voorkomende virussen (Dengue, Zika en Chikungunya), dus het precieze aantal geïnfecteerde mensen is moeilijk vast te stellen. Het virus is vernoemd naar de rivier de Oropouche in Trinidad en Tobago, waar het voor het eerst werd ontdekt.
Hoe kom je Oropouche Koorts?
Het virus wordt overgedragen via muggen-, teken- en knuttenbeten. Wanneer deze insecten besmet raken met het virus, kan het virus via de insectenbeet worden overgedragen op dieren (luiaards, buideldieren, primaten, vogels) en mensen. Overdracht op de mens vindt voornamelijk plaats door de beet van de mug. De beet van de mug die het Oropouche-virus draagt, voelt aan als een scherpe prik en er kan een irritatie of knobbel verschijnen die enkele uren of dagen aanhoudt.
Er is geen overdracht van dit virus van mens op mens gemeld.
Gevoeligheid en weerstand
Oropouche-koorts komt het meest voor tijdens het regenseizoen, wanneer broedplaatsen voor de insectengastheren (stilstaand water, moerassen, ontbindende vegetatie enz.) het meest voorkomen. Het insect bijt meestal bij zonsopgang en zonsondergang.
Ontbossing en klimaatverandering kunnen de verspreiding van het virus vergroten door meer reservoirs te creëren waarin de insectengastheer kan broeden, waardoor de incidentie van Oropouche-koorts toeneemt.
Wat zijn de symptomen?
Symptomen van oropouche-koorts zijn onder meer het snel optreden van hoge koorts, hoofdpijn, spier- en gewrichtspijn, braken, duizeligheid, diarree, koude rillingen, gevoeligheid voor licht en gewichtsverlies. Hoewel het minder vaak voorkomt, kunnen huiduitslag (die eruitziet als rodehond), oogirritatie en pijn in de bovenbuik optreden. Meningitis-achtige symptomen kunnen ook voorkomen.
Preventieve maatregelen
Het vermijden van contact met besmette muggen, vooral tijdens het regenseizoen, is de belangrijkste preventieve maatregel. Vermijd broedplaatsen voor insecten (moerassen, stilstaand water, moerassen, rottende vegetatie enz.). Verwijder indien mogelijk broedplaatsen (met water gevulde habitats), gebruik insectenwerend middel dat 20 procent of meer DEET bevat, draag beschermende kleding om de blootgestelde huid te bedekken, gebruik schermen en muskietennetten en gebruik insecticide om muggenpopulaties te doden.
Er is geen vaccin beschikbaar.
Behandeling
De patiënt dient medische hulp in te roepen wanneer hij/zij vermoedt dat hij/zij in contact is geweest met een insect dat het virus draagt. De ziekte wordt geïdentificeerd door het isoleren van antilichamen tegen het virus in het bloed van de geïnfecteerde persoon. Er is geen specifieke behandeling voor oropouchekoorts, maar vroeg contact met medische diensten en goede zorg voor de symptomen van de patiënt (met name pijnbestrijding) worden aanbevolen. De meeste geïnfecteerde personen herstellen na een paar dagen.
Waar komt het vaak voor?
Oropouche-koorts wordt verspreid door de dieren en insecten die gastheren en vectoren van het virus zijn, daarom kan de ziekte overal worden gevonden waar geïnfecteerde gastheren zijn. Uitbraken van de ziekte zijn beperkt gebleven tot Midden- en Zuid-Amerika, met uitbraken gemeld in Brazilië, Ecuador, Panama, Venezuela, Peru en Trinidad en Tobago. De ziekte is gemeld in zowel landelijke als stedelijke omgevingen en is endemisch in veel regio’s van het Amazone-regenwoud.
