De Franse Zuidelijke en Antarctische gebieden zijn overzeese gebiedsdelen van Frankrijk, bestaande uit:
-
Ile Amsterdam & Ile Saint Paul. Ile Amsterdam werd in 1522 ontdekt en in 1843 door Frankrijk opgeëist. Tegenwoordig is het de locatie van een Frans meteorologisch station. Ile Saint Paul werd in 1893 door de Fransen opgeëist. Het wordt bezocht door onderzoekers en vissers. Beide eilanden zijn inactieve vulkanische eilanden.
-
Iles Crozet. Iles Crozet is een archipel in de Indische Oceaan, ten zuiden van Madagaskar. Ze werden ontdekt en opgeëist door Frankrijk in 1772 en tot 1955 werden ze beheerd door Madagaskar. Op een van de eilanden bevindt zich een onderzoeksstation.
-
Iles Kerguelen. Iles Kerguelen, ontdekt in 1772, bestaat uit één groot eiland en ongeveer 300 kleinere. De eilanden liggen in de zuidelijke Indische Oceaan. Op het hoofdeiland bevindt zich een onderzoeksstation.
-
Adélieland. Antarctische gebieden ontdekt en opgeëist door Frankrijk in 1840. Het land wordt niet erkend door de VS.
-
Iles Esparses: Een groep van 5 eilanden rond Madagaskar. Tegenwoordig zijn ze de thuisbasis van militaire garnizoenen, weer- en radiostations en een opvangcentrum voor zeeschildpadden.
De Franse Zuidelijke en Antarctische gebieden hebben geen permanente bewoners. Op de eilanden zijn militairen, meteorologische en wetenschappelijke onderzoekers en ondersteunend personeel.
De Franse Zuidelijke en Antarctische gebieden werden in 1955 officieel opgericht als overzeese gebiedsdelen en zijn afhankelijk van subsidies van de Franse regering. In deze overzeese gebieden is het staatshoofd de president van Frankrijk die wordt vertegenwoordigd door een prefect.
Door hun gevarieerde ligging, isolement en beperkte menselijke activiteit zijn de eilanden belangrijke wetenschappelijke onderzoeksgebieden.
Het grootste natuurreservaat van Frankrijk bestaat uit Iles Crozet, Iles Kerguelen, Ile Saint Paul en Ile Amsterdam en de wateren rond deze eilanden. Dit Nationaal Natuurreservaat is in 2006 aangelegd.
Franse zuidelijke gebieden