Hondsdolheid - Niet alleen voor uw hond om zich zorgen over te maken

De infectie begint met algemene zwakte, koorts, hoofdpijn; net als een gewone griep. Maar dan begint de hondsdolle beet van het beest te prikken en te jeuken. Binnen enkele dagen word je verward, geagiteerd en angstig. Terwijl je hersenen blijven zwellen, begin je je abnormaal en irrationeel te gedragen. Al snel ervaar je paranoia en hallucinaties, die overgaan in een echt delirium. Je kunt niet slapen en bent onverklaarbaar bang voor water. Het einde van de waanzin komt snel, want de dood nadert bijna altijd binnen 2 tot 10 dagen na de eerste symptomen.

Dit is geen zombie-horrorfilm, maar een zeer reële en verschrikkelijke ziekte met een bekende naam -hondsdolheid.

Van het Latijn hondsdolheidwat "waanzin" betekent.

Het hondsdolheidsvirus wordt meestal overgedragen via besmet speeksel, afkomstig van de beet van een hondsdol dier. Er zijn ook zeer zeldzame gevallen van mensen die hondsdolheid krijgen wanneer besmettelijk materiaal van het besmette dier, zoals speeksel, rechtstreeks in hun ogen, mond, neus of een wond terechtkomt.

Hondsdolheid veroorzaakt ongeveer 55.000 menselijke doden jaarlijks wereldwijd, met 95% van de menselijke sterfgevallen door hondsdolheid in Azië en Afrika.

Volgens de CDC is de ziekte bijna altijd fataal zodra de klinische symptomen van hondsdolheid zich voordoen. Overleven is uiterst zeldzaam zodra iemand tekenen van hondsdolheid begint te vertonen. Er zijn minder dan 10 gedocumenteerde gevallen van mensen die aan klinische rabiës hebben overleefd, en in slechts twee van die gevallen zijn geen preventie- of behandelingsmaatregelen genomen.

Risico voor reizigers

Rabiës komt overal ter wereld voor, op alle continenten behalve Antarctica. Er zijn echter enkele landen die geen inheemse gevallen van rabiës melden en dus worden aangeduid als "rabiësvrij".

Het risico voor reizigers om rabiës op te lopen hangt af van hun bestemming en de activiteiten die zij tijdens hun reis zullen ondernemen. Heel eenvoudig: hoe groter de kans dat u wordt gebeten of gekrabd door een met rabiës besmet dier, hoe groter het risico dat u rabiës oploopt.

Reizigers die een hoger risico lopen zijn degenen die deelnemen aan activiteiten waarbij zij in nauw contact komen met dieren (grottenonderzoek, kamperen of wandelen in gebieden waar rabiës voorkomt), alsook degenen die in nauw contact met dieren werken (dierenartsen, medewerkers van de dierenbescherming of van wilde dieren, en laboratoriummedewerkers). Kinderen lopen ook een hoger risico omdat zij vaker met dieren spelen en minder vaak melden dat zij gebeten of gekrabd zijn.

Heb ik echt een rabiësvaccinatie nodig?

De rabiësvaccinatie omvat 3 injecties met het vaccin, die alle vóór de reis moeten zijn ontvangen. De vaccinatie kan vrij duur zijn. En als u aan hondsdolheid wordt blootgesteld, moet u nog steeds medische hulp zoeken, of u nu het vaccin hebt gekregen of niet. Het vaccin helpt alleen de behandeling van rabiës te vereenvoudigen, en biedt bescherming wanneer iemand zich niet realiseert dat hij is blootgesteld of wanneer de behandeling wordt uitgesteld.

Vaccinatie tegen hondsdolheid wordt aanbevolen voor bepaalde internationale reizigers, gebaseerd op een paar verschillende factoren:

• prevalentie van hondsdolheid in het land van bestemming
• Beschikbaarheid van medicijnen tegen hondsdolheid
• Activiteiten waaraan ze van plan zijn deel te nemen
• Duur van hun verblijf

De CDC heeft een tabel opgesteld waarin hun aanbevelingen voor rabiësvaccinatie zijn samengevat. hier. In principe wordt het vaccin alleen aanbevolen voor reizigers die in nauw contact komen met dieren, zoals dierenartsen, dierenverzorgers, veldbiologen, speleologen, missionarissen, biologen en bepaalde laboratoriummedewerkers.

Vermijd zwerfdieren

Als u hondsdolheid wilt voorkomen, moet u dierenbeten voorkomen. En om dat te doen, is het belangrijkste om te onthouden vermijd zwerfdieren! Als dierenvriend weet ik dat dit voor sommige reizigers moeilijk kan zijn. Dat zwerfhondje of katje ziet er misschien heel lief en pluizig uit en heeft een serieuze knuffel nodig, maar denk er twee keer over na.

Uitgebreide studies hebben aangetoond dat het rabiësvirus in het speeksel van besmette dieren kan worden uitgescheiden enkele dagen voordat zij symptomen vertonen. Dus, dieren met hondsdolheid zal niet altijd schuimbekken en zich grillig gedragen.... Soms vertonen ze helemaal geen symptomen en bijten ze zonder enige aanleiding.

Reizigers moeten ook contact met andere wilde dieren vermijden. Vleermuizen zijn vaak dragers van hondsdolheid en sommige vleermuizen hebben zeer kleine tanden die geen duidelijke bijtsporen veroorzaken.

Als je gebeten wordt, was de wond dan... grondig en onmiddellijk met zeep en schoon water. Zoek onmiddellijk medische hulp. Postexpositieprofylaxe ( (medicijnen om infectie na blootstelling aan het virus te voorkomen) moet zo snel mogelijk na de blootstelling worden toegediend. De beslissing om met postexpositieprofylaxe te beginnen hangt af van het risico op hondsdolheid in uw omgeving, uw blootstelling en het dier waaraan u bent blootgesteld.

Volg en like ons: