De 49e G7-top was om meerdere redenen van bijzondere betekenis. Het thema voor de bijeenkomst van dit jaar
was nucleaire ontwapening en non-proliferatie, waarbij de G7-leiders naar voren kwamen en
waarin ze hun inzet voor een "wereld zonder kernwapens" herbevestigden.

De reden die echter de krantenkoppen haalde, was toen de locatie van de driedaagse top bekend werd gemaakt, de plek waar 's werelds eerste nucleaire aanval ooit plaatsvond - Hiroshima. Dit alleen al herinnert ons sterk genoeg aan de gevolgen van een kernoorlog, gezien het voortdurende conflict tussen Rusland en Oekraïne, dat nu zijn 508e dag is ingegaan (1 jaar en 3 maanden, sinds februari 2022).

De top werd bijgewoond door Fumio Kishida - premier van Japan; Giorgia Meloni - premier van Italië; Justin Trudeau - premier van Canada; Rishi Sunak - premier van het Verenigd Koninkrijk; Joseph R. Biden Jr - president van de Verenigde Staten; Emmanuel Macron - president van Frankrijk; Olaf Scholz - bondskanselier van Duitsland; Charles Michel - voorzitter van de Europese Raad; en Ursula von der Leyen - voorzitter van de Europese Commissie.

Op de slotdag van de top was Volodymyr Zelensky - president van Oekraïne - als verrassing aanwezig, maar dat was hard nodig. Zelensky's aanwezigheid werd met open armen ontvangen en gaf een duidelijk signaal af van de bereidheid van de G7-leden om landen te steunen die worden aangevallen of die constant worden bedreigd, zoals Oekraïne. Dit is echt een belangrijke ontwikkeling als je bedenkt dat de VS, de NAVO en zelfs Japan geen formele alliantie hebben met de Oost-Europese natie.

Hoewel er verschillende onderwerpen en kwesties werden besproken, variërend van economisch tot politiek, maar
die in het middelpunt van de belangstelling stonden waren: de Russische invasie in Oekraïne en de groeiende Chinese
handhaving in de betwiste Zuid-Chinese Zee, over het zelf geregeerde Taiwan, en Pekings onlangs
binnenlandse interferentieactiviteiten in Europa en Azië aan het licht gebracht.

Standpunt tegen het conflict tussen Rusland en Oekraïne

De leiders zwoeren eensgezind te zijn tegen de 'illegale, niet te rechtvaardigen en niet uitgelokte' aanvalsoorlog tegen Oekraïne. Als teken van kracht voor de Oost-Europese natie hielden de G7-landen in een gezamenlijke verklaring vast aan hun standpunt en beloofden ze Rusland meer sancties op te leggen. In de verklaring staat dat de landen "verdere sancties en maatregelen zullen opleggen om de kosten te verhogen voor Rusland en degenen die zijn oorlogsinspanningen steunen".

"We bouwen ook voort op het succes van onze inspanningen om ervoor te zorgen dat Rusland niet langer in staat is om de beschikbaarheid van energie als wapen tegen ons en tegen de wereld te gebruiken," voegde de verklaring eraan toe. Deze beslissing werd niet alleen genomen in het licht van de acties in Oekraïne, maar ook met het oog op de destabiliserende activiteiten van Moskou in andere landen, die variëren van cyberaanvallen, mensenrechtenkwesties en desinformatiecampagnes.

Toen de top zijn einde naderde, benadrukte de Japanse premier Kishida, de gastheer van de G7, dat de veiligheid van Europa en de Indo-Pacific in feite ondeelbaar is, en hij zei ook met grote bezorgdheid dat als er nu geen actie wordt ondernomen, 'Oekraïne vandaag morgen Oost-Azië kan zijn'.

Economische kijk op China en zijn toenemende militariseringsactiviteiten

De landen hadden het over het "de-risken" van de relaties met Peking. Het woord op zich, in zuiver economische zin, impliceert het wegtrekken van bedrijven uit regio's die als risicovol worden beschouwd wat betreft het rendement dat kan worden gegenereerd. Verwijzend naar China kan de-risking echter ook gezien worden als een stap die genomen wordt om minder afhankelijk te zijn van Beijing, meestal voor de levering van materialen of als afzetmarkt voor eindproducten, om zo potentiële risico's voor de handel en verstoring van toeleveringsketens te verminderen.

Afgezien van dit economische standpunt kreeg Beijing ook een sterke terugslag over zijn houding ten opzichte van Rusland en zijn bedoelingen met Taiwan. De G7-leiders brachten ook een communiqué uit waarin ze Beijing waarschuwden tegen de toenemende 'militariseringsactiviteiten' in de Indo-Pacifische regio. Aangenomen wordt dat dit het resultaat is van besprekingen die zijn gehouden om de belangrijkste zorgen en de toekomstige gevolgen van de toegenomen militarisering in de Oost- en Zuid-Chinese Zeeën te benadrukken, evenals de zorgen over de mensenrechten in Xinjiang en Tibet.

Een andere factor die bijdraagt aan de publicatie van bovengenoemd communiqué is de binnenlandse inmenging van verschillende Europese en Indo-Pacifische landen. Dit met het oog op de vestiging van Chinese 'overzeese politiebureaus'. Na de top noemde ook de Britse premier Rishi Sunak China 'de grootste uitdaging voor de wereldwijde veiligheid en welvaart van onze tijd'.

Peking nam deze reactie niet licht op en beschuldigde de G7-landen er onmiddellijk van dat ze samenkwamen om China 'zwart te maken en aan te vallen'. Peking noemde de top een 'anti-China' top, ontbood de gezant van Japan en hekelde het Verenigd Koninkrijk de volgende dag in een vurige reactie op de uitspraken in Hiroshima.

Ter afsluiting van de G7-top was het vrij duidelijk dat de landen verenigd zijn in hun streven om verschillende problemen op economisch en geopolitiek gebied aan te pakken, maar wat nog moet worden afgewacht is of hun eenheid zal resulteren in het vinden van een balans tussen het streven naar samenwerking in de bovengenoemde kwesties en het terugdringen van illegale assertieve houding of dat het gewoon zal worden gereduceerd tot een formele discussie zonder actieplan in het vooruitzicht voor de komende termijn.